Tag: Uilen

In het Bos hangt sinds vele jaren een bosuilen kast. We proberen ieder jaar na te kijken of er gebroed wordt. Moeder en jongen worden als het kan ook opgemeten en geringd in een algemeen project voor de opvolging van de soort.

Hieronder een lijst van wat we de opgelopen jaren vonden (de grootte is de vleugellengte) :

2009	Wijfje op 2 eieren	Wijfje 458g, 274 mm
2010	Wijfje met 1 jong.	Wijfje 482g, 275mm, > 2 jaar Jong 216g, 80 mm
2011	geen nest
2012	Wijfje met 2 jongen.	Wijfje (zelfde als 2010!) 446g, 273 mm Jong 270 g, 103 mm Jong 276g, 119 mm
2013	geen nest
2014	2 eieren maar nest verlaten
2015	3 slechte eieren
2016	4 jongen	Wijfje reeds uitgevlogen Jong 128 mm Jong 126 mm Jong 122 mm Jong 80 mm
2017	Wijfje met 2 jongen	Wijfje 484g, 282 mm Jong 215g, 45 mm Jong 243g, 60 mm
2018	4 eieren maar nest verlaten
2019	Wijfje, mannetje en 4 eieren 4 jongen uitgekomen	Wijfje 580g, 285 mm, >3 jaar. Mannetje 422g, 276 mm, >1 jaar Jong 310g, 157 mm Jong 325g, 138 mm Jong 325g, 152 mm Jong 385g, 160 mm
2020	niet nagekeken
2021	Wijfje met 1 jong 1 gebroken ei en 1 dood jong	Wijfje 277 mm Jong 130g, 60 mm

Zoals je ziet zijn al heel wat jonge bosuiltjes opgegroeid in onze kast en hopelijk is dat in de toekomst nog zo. Hetzelfde wijfje komt zelfs soms terug om er opnieuw te broeden, zoals in 2010 en 2012.

Stilletjesaan gaan we de kast wel moeten vervangen. Doordat de boom waar hij aanhangt intussen al een stuk gegroeid is, begint de kast al wat uiteen te kraken.

We proberen dit jaar de uilenkast wat te volgen met de wildcamera. We weten dat er dit jaar terug een jong is, dus dat is al heel goed nieuws. We hebben dit eerder al geprobeerd maar het was moeilijk om een goede plaats voor de camera te vinden. Zowel het gezichtsveld moet goed zijn en de afstand voor zowel bewegingsdetectie als camera beeld. Dit jaar is het gelukt en hebben we mooie beelden kunnen nemen van moeder en vader uil die het jong komen voeden.

Vandaag echter een heel uniek moment kunnen vastleggen. Er kwam namelijk een buizerd op de uilenkast zitten ! Even rusten, of toch nieuwsgierig naar meer? Dat kon één van de ouders zeker niet apprecieren. De buizerd zit amper neer of hij/zij komt in volle vaart met uitgestoken klauwen op hem afgestormd. De buizerd geraakt nog net op tijd weg…

Vermits het dag is zijn de uilen normaal aan het rusten. Wanneer het jong klein is blijft de moeder alleszins in het kast, maar wanneer het jong flink gegroeid is verlaat ze de kast maar blijft ze wel nog ’s nachts voederen. Blijkbaar houdt ze dus ook tijdens de dag de kast goed in de gaten en is er van ‘slapen’ niet veel sprake. Zoals bij de meeste dieren (en mensen…) gaan de ouders tot het uiterste om hun nakomelingen te beschermen.

Het is terug midden april en dat betekent dat er weer een spannend moment aankomt in het Bos : het bezoeken van de uilenkast. Zoals eerder beschreven kijken we dan of er een bosuil er zijn nest heeft gemaakt.

Dit jaar vinden we er een heel klein kuikentje, maar ook een gebroken eitje en een dood kuikentje. Het lijkt er op dat maar 1 van de drie het gehaald heeft. Mogelijks is er iets met vader uil gebeurd ? Die brengt normaal het voedsel aan en als dat niet meer gebeurt moet de moeder zelf het nest verlaten om dat te doen en kan dus niet meer verder broeden. Maar zeker zijn we daar niet van.

Zoals gewoonlijk ringen en wegen we moeder en kuiken en mogen ze poseren voor de foto.

Op de snavel van het kuikentje zie je ook nog de zogenaamde ‘eitand’. Daarmee werkt het zich na het broeden uit het ei. Na een paar dagen valt die ’tand’ af.

We hopen alvast dat het een stevige uil wordt. En als het een vrouwtje zou zijn (want dat kun je bij kuikentjes nog niet zien) mag het altijd onze kast gebruiken om te komen broeden…

Toen we een paar weken geleden de uilenkast inspecteerden vonden we er, zoals eerder beschreven, een wijfje dat 4 eieren aan het uitbroeden was. Vandaag zijn we gaan kijken of ze allemaal zijn uitgekomen. En jawel, in de kast zaten 4 stevige jongen. De moeder was al niet meer aanwezig. Van zodra de jongen wat groter worden laat het wijfje ze achter. Dan blijven de jongen nog een tijdje onder elkaar en trekken dan de kast uit, nog voor ze goed en wel kunnen vliegen. Ze klimmen dan langs de takken van de bomen omhoog.

Maar nu waren ze dus alle vier nog aanwezig. De jongen wegen tussen 310 en 385 gram met vleugellengtes tussen 138 en 160 mm. De eieren komen immers niet allemaal tegelijk uit maar zowat om de andere dag. Zo vind je altijd grotere en kleinere uiltjes in hetzelfde nest.

Vandaag was het terug tijd om onze uilenkast te inspecteren. Die hangt al vele jaren in het Bos en we proberen ieder jaar te kijken of hij ingenomen wordt en of er jongen zijn. Ze is gemaakt voor de bosuil (Strix aluco).

Dit jaar vinden we zowel het mannetje als het vrouwtje samen in de kast met maar liefst 4 eieren. Het is vrij zeldzaam dat beide ouders in de kast zitten. Voor ons alleszins de eerste keer.

Vader en moeder uil worden voorzichtig opgemeten. Moeder uil weegt een forse 580 gram en heeft een vleugellengte van 285 mm. Aan de pennen te zien is ze ouder dan 3 jaar.
Vader uil weegt 422 gram en heeft een vleugellengte van 276 mm. Hij is ouder dan een jaar maar nog geen 3. Mannetjes uilen zijn steeds kleiner dan de vrouwtjes.

Na het opmeten en ringen zetten we het vrouwtje terug om verder te broeden. Met twee volwassenen in de kast is het wat rumoeriger en de kans dat het vrouwtje dan niet zo lang blijft zitten is groter, dus laten we het mannetje uitvliegen. Binnen enkele weken gaan we nog eens nakijken of de vier eitjes goed uitgekomen zijn. Intussen gaven de ouders ons een paar mooie kiekjes!