Het is terug midden april en dat betekent dat er weer een spannend moment aankomt in het Bos : het bezoeken van de uilenkast. Zoals eerder beschreven kijken we dan of er een bosuil er zijn nest heeft gemaakt.
Dit jaar vinden we er een heel klein kuikentje, maar ook een gebroken eitje en een dood kuikentje. Het lijkt er op dat maar 1 van de drie het gehaald heeft. Mogelijks is er iets met vader uil gebeurd ? Die brengt normaal het voedsel aan en als dat niet meer gebeurt moet de moeder zelf het nest verlaten om dat te doen en kan dus niet meer verder broeden. Maar zeker zijn we daar niet van.
Zoals gewoonlijk ringen en wegen we moeder en kuiken en mogen ze poseren voor de foto.
Op de snavel van het kuikentje zie je ook nog de zogenaamde ‘eitand’. Daarmee werkt het zich na het broeden uit het ei. Na een paar dagen valt die ’tand’ af.
We hopen alvast dat het een stevige uil wordt. En als het een vrouwtje zou zijn (want dat kun je bij kuikentjes nog niet zien) mag het altijd onze kast gebruiken om te komen broeden…