Na de keizersmantel twee jaar geleden hebben we deze zomer terug een eerder zeldzame dagvlinder op bezoek : de grote weerschijnvlinder (Apatira iris). Een toevallige waarneming want ze fladderde vrij hoog in de kruin van een hazelaar. Gelukkig was de camera binnen handbereik. Na een paar keer proberen en een grote zoom toch vrij goed kunnen vastleggen.
Het gaat hier om een vrouwtje. De mannetjes zijn vooral gekend om hun ‘iriserende’ vleugels : afhankelijk van de hoek waarop je naar de vleugels kijkt verandert de kleur van bruin naar prachtig blauw. De vrouwtjes hebben dit echter niet.
De grote weerschijnvlinder vliegt vooral in juni en juli en kan ook nog in augustus te zien zijn. Maar zoals gezegd zul je ze niet vaak tegenkomen. In België worden jaarlijks een paar honderd exemplaren waargenomen (bron: waarnemingen.be). Zeldzaam dus als je dit vergelijkt met de dagpauwoog bijvoorbeeld die enkele tienduizenden keren waargenomen wordt per jaar.
Fijn dus dat ze even langskwam in het bos en dat we er een kiekje hebben kunnen van maken.