De grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima) is één van de tot nu toe zeven sprinkhaan soorten die we in het Bos zijn tegengekomen en één van de grotere. Van kop tot uiteinde van de vleugels kan het wel 6 cm lang worden. En daarbij komen nog de zeer lange voelsprieten die wel zo lang als het lichaam kunnen zijn. Hoewel de vleugels groot zijn is het niet de allerbeste vlieger. Na een grote sprong zweeft hij meer dan dat hij vliegt. Hij geraakt er wel een tiental meter ver mee.
Het exemplaar hierboven is een vrouwtje, duidelijk te herkennen aan de legboor op het einde van het lichaam. De wat gebogen, sabelachtige vorm ervan ligt trouwens aan de basis van de naam van de soort. Met de legboor leggen ze de eitjes diep onder de grond op een veilige plaats. Hoe dat gebeurt zie je op de video hieronder. Het is een belangrijke bezigheid. Een gigantisch ‘dier’ met een camera in de hand kan haar duidelijk niet van haar taak afleiden…